1Malaysia = One Israel

MANGSA kekejaman Israel

BANGSA yang mengupah Israel

1Malaysia

Dari Wikipedia Bahasa Melayu, ensiklopedia bebas.

Satu Malaysia atau '1Malaysia' adalah satu gagasan peribadi yang diperkenalkan oleh Perdana Menteri Malaysia , Datuk Seri Najib Tun Razak pada 2 April 2009. Intipati gagasan ini idea satu bangsa tanpa mengira kepelbagaian etnik, sub-etnik dan kebudayaan. Semua pihak mestilah bersama-sama menjayakannya. Pelaksanaannya bukan dibuat semalaman tetapi secara evolusi.

Ia adalah kesinambungan konsep daripada dua kepimpinan terdahulu dalam membawa Malaysia menjadi sebuah negara maju.Ia adalah ramuan serta formula pentadbiran dalam proses negara menuju Wawasan 2020 serta menjadi cemerlang, gemilang dan terbilang seperti yang diperjuangkan perdana menteri keempat dan kelima iaitu Tun Dr Mahathir Mohamad dan Tun Abdullah Ahmad Badawi.^[1]

Aspek utama ialah sikap saling hormat menghormati dan bersikap menerima di antara satu sama lain.Masyarakat majmuk di Malaysia perlu disatukan melalui '1Malaysia'. Hubungan kaum dipereratkan bagi jangka masa panjang.^[2] Tiada perbezaan antara bandar, luar bandar dan kumpulan etnik sekiranya mereka mempunyai potensi berhak mendapat bantuan kerajaan berbanding anak-anak golongan berada yang sudah tentu mempunyai peluang pendidikan yang terbaik. Kerajaan menawarkan akses pemula dengan menyediakan datar permainan yang adil tetapi kita sebagai kerajaan tidak berkemampuan memastikan penghasilan yang sama. Prinsip utama yang mendasari 1Malaysia adalah kebersamaan dan kekitaan dalam satu keluarga besar.^[3]

One Israel

Dari Wikipedia Bahasa Melayu, ensiklopedia bebas.

One Israel atau '1Israel' atau 'Satu Israel' adalah dibentuk oleh pemimpin Parti Buruh Israel Ehud Barak semasa Pilihan Raya Israel 1999 dengan tujuan untuk membuat Parti Buruh tampak lebih moderat dan untuk mengurangkan reputasi imej sekular dan elitis .Ia ada kaitan dengan penyokong Mizrahi (Gesher dipimpin oleh ahli politik Mizrahi sementara David Levy memimpin parti agama). Ia berasaskan tranformasi Tony Blair di Britain yang juga membentuk Parti Buruh Baru.

Perjanjuian persefahaman itu meletakkan Gesher di belakang Ehud Barak dan Shimon Peres dan David Levy akan mendapat jawatan menteri. Meimad dijanjikan kedudukan menteri di parlimen Knesset.

Dalam pilihan raya itu, bancian menganggarkan parti buruh akan memenangi 33 kerusi. Malangnya, Satu Israel tidak muncul sebagai fraksi terbesar di Dewan Knesset kerana hanya memenangi 26 kerusi . Jumlah ini lebih rendah, sedangkan 34 kerusi dalam pilihan raya 1996. Dari 26 kerusi, Parti Buruh mendapat 22 kerusi, Parti Gesher 3 dan Meimad 1. Untuk memenuhi perjanjian pra-pilihan raya, Levy dilantik sebagai Timbalan Perdana Menteri dan Menteri Luar Negeri . Meimad Michael Melchior dilantik Menteri Sosial dan Hal Diaspora Israel.

Barak, yang telah menewaskan Binyamin Netanyahu dalam pemilihan Perdana Menteri Israel, telah membentuk kerajaan campuran yang tidak stabil. Enam parti kecil iaitu Shas, Meretz, Yisrael BaAliyah, Parti Tengah, Parti Agama Kebangsaan dan Kesatuan Taurah Yahudi.

Ehud Barak menyertai Perjanjian Kem David dengan Yasser Arafat pada musim panas 2000 menyebabkan Gesher menarik diri daripada perikatan pada 7 Mac 2001. Pada 7 Mei perikatan bergabung dengan Paksi Haluan Baru. Pada 15 Mei tahun 2001 ia dinamakan Parti Buruh-Meimad.

Setelah parti runtuh, Barak disiasat atas tuduhan berhubung Satu Israel yang telah melanggar undang-undang dana parti dengan membenarkan wang asing di bawa masuk sebagai dana kempen . Eliezer Goldberg didenda 13 juta Shekel kerana melanggar undang-undang dana.^[1]